از خود نوشتن

فصلی در را باز کرده و رفته بود و فصلی دیگر از آن یکی در آمده بود تو. می شد بدوی سمت درِ باز و داد بکشی صبر کن، یک چیزی هست که یادم رفت بهت بگویم! ولی هیچ کس آن جا نیست. در را که می بندی، بر می گردی تا فصلِ تازه را ببینی که نشسته روی صندلی و دارد سیگاری روشن می کند. می گوید اگر چیزی هست که یادت رفته بهش بگویی، خب چرا به من نمی گویی. اگر فرصت و امکانش را پیدا کنم، پیغام را بهش می رسانم. می گویی نه، مشکلی نیست. چیز مهمی نیست. صدای باد اتاق را پر می کند. چیز مهمی نیست. فقط یک فصل دیگر مرده و رفته.

+ پین بال، هاروکی موراکامی